M P Από τη Μαρία Τουτουντζή
Μίλαγα σήμερα με μια παρέα κοριτσιων. Κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά, μάτια λαμπερά, λουλούδια σκέτα. Δεν μου είναι τόσο μακριά αυτή η ηλικία, την θυμάμαι καλα… Θυμάμαι την δίψα για ζωή, ανεξαρτησία, περιπέτεια, ερωτα!… Αυτή την αίσθηση ότι σου ανήκει η ζωή, ο κόσμος όλος, η αίσθηση ότι αυτα τα πρώτα τα νιάτα που ζεις δεν θα τελειώσουν ποτέ…Τα σημερινά κορίτσια αγαπητοι μου αναγνώστες υποφέρουν.
Ζουν χωρίς φλερτ, χωρίς άγγιγμα, χωρίς βλέμματα, χωρίς διεκδίκηση. Ο έρωτας κρύβεται πίσω από μια οθόνη στυγνός και απρόσωπος, πουλιέται και αγοράζεται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του κάθε προϊόντος. Τα ερωτικά βλέμματα που προκαλούσαν καποτε καρδιοχτύπι έγιναν likes.
Τα ερωτικά λόγια κρυφά στο σκοτάδι, γίνανε μεσεντζερ. Το πρώτο φιλί έγινε καρδούλα. Η πρώτη ερωτική επαφη έγινε d**k pic…!Απογοήτευση και σοκ για εμάς, δεδομένη και μόνη πραγματικότητα ομως για τα σημερινά κορίτσια. Λένε πως όταν κάτι δεν το ξέρεις και δεν το έχεις ζήσει, δεν σου λείπει κιόλας. Δεκτό. Κι ομως στην προκειμένη περίπτωση δεν ισχύει.
Ένα σημερινο κορίτσι αισθάνεται διαρκώς την έλλειψη αλλά δεν ξέρει για ποιο πράγμα. Επαναστατει η γυναικεία της φύση αλλά δεν ξέρει για ποιον λόγο. Αισθάνεται συνεχώς το κενό, την ανικανοποιηση αλλα νομίζει πως φταίει η ιδια. Αγαπητοί μου αναγνώστες τα κορίτσια σήμερα αντί να ανθίζουν μαραίνονται… Χάνουν την αυτοπεποίθηση τους, την υπερηφάνεια τους και καταλήγουν να ανεβάζουν το εγώ τους με λάθος τρόπο επιδεικνύοντας λάθος αρετές.
Γίνονται σκληρές και επιφανειακές, χάνουν την αξία τους. Γιατί τα ιδανικά δεν φαίνονται στις φωτογραφίες, δεν είναι αυτά που έχουν πρώτο ρόλο γιατί δεν είναι αυτά που παίρνουν likes! Έρχονται σε δεύτερη μοίρα.Και διψάνε για τα άτιμα τα likes, όπως διψουσαμε εμεις για προσοχή, αποδοχή, διεκδίκηση… Όταν όμως δεν υπάρχει αληθινή επαφή, τα ουσιώδη δεν αποτυπώνονται σε κάμερες, σκεπάζονται από τα επιφανειακα κάλη.
Και τα επιφανειακα κάλη παίρνουν τα ηνία… Και το εσωτερικό περιεχόμενο παραμερίζεται, χάνει την αξία του χρόνο με τον χρόνο… Θανατώνεται. Και την θέση του παίρνει η ανασφάλεια, η ανικανοποιηση, η μελαγχολία, η ματαιοδοξία…Ερωτεύονται με φωτογραφίες, ονειρεύονται με μηνυματα, κανουν σχεση με το tinder, κάνουν έρωτα με sexting…Άντρες της γενιάς μου ξεσηκωθειτε… Δώστε τα φώτα σας.
Εσείς οι παλιοί κυνηγοί του ωραίου φύλου, οι γοητευτικοί εραστές, τα καμακια και οι πρωταγωνιστές των πιο γλυκών καλοκαιρινών βραδιών. Εσείς που μας κάνατε να νιώθουμε θηλυκά, που το επίμονο βλέμμα σας μας προκαλούσε καρδιοχτύπι. Εσείς που είχατε τα κότσια να μας διεκδικήσετε από κοντα, να μας κερδίσετε από κοντα, να μας ερωτευτείτε από κοντά, χαρίζοντας μας μοναδικές ρομαντικές στιγμές που μας καθόρισαν για πάντα.
Όλοι εσείς βοηθήστε τις. Έχετε φέρει μικρούς άντρες στην ζωή, μάθετε τους τι πραγματικά σημαίνει το να είσαι αντρας. Παραδώστε τους στην κοινωνία όπως αξίζει στο φύλο τους, δείξτε τους τον δρομο που βαδισατε εσείς για εμάς…Κάντε το και για τις κόρες σας, για να μπορέσουν να καταλάβουν το δικό τους φύλο, την δική τους φύση, την δική τους πραγματική αξια.
Και εσείς γυναικες… Γυναίκες πια που πατάτε στα πόδια σας γερά λόγω όλων αυτών των θησαυρών που κρύβετε στο σεντούκι των αναμνησεων σας… Σπάστε την κλειδαριά και ανοίξτε το, ανοίξτε το να δουν τα παιδιά σας τι σημαίνει ζωή! Νιάτα! Έρωτας! Αλήθεια!
Εχουμε στα χέρια μας την καινούργια γενιά που έρχεται, μόνο εμείς μπορούμε να σταματήσουμε αυτό το ψυχρό, κενό τιποτα..!
Αν σας άρεσε το κείμενο της Μαρίας, μπορείτε να διαβάσετε και άλλα στη σελίδα της στο Facebook: Mary’s Diary
Υπέροχο κείμενο πραγματικά…απευθυνεται σε κάθε άνθρωπο γυναικα η άντρα,που αυτή την εποχή αναζητά το φλερτ και τον έρωτα!!!μακαρι να γίνουν κάποια στιγμή τα πράγματα όπως ήταν παλιά..για να το ζήσουν και τα νεότερα παιδιά!μπραβο Μαρία,μίλησες πολύ εύστοχα!!θα ήθελα να δω ξανά δημοσίευση σου!