M P Τι κάνεις αν πραγματικά δεν σου αρέσει κάποιος από τους φίλους του παιδιού σου;
Ως γονέας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα τα συναισθήματά σας να προέρχονται από καθαρό ένστικτο ότι ο εν λόγω φίλος δεν έχει καλή επιρροή στο παιδί σας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Αλλά, το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε για το παιδί σας είναι να το βοηθήσετε να δοκιμάσει τις φιλίες του, αντί να τις ελέγξετε. Αυτό, δεν θα έχει μόνο όφελος για την κοινωνική ζωή και τις δεξιότητες του παιδιού σας, αλλά και για τη μεταξύ σας σχέση.
Λοιπόν, πώς αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας απέναντι στους φίλους του παιδιού μας;
Ποτέ μην το παραδεχτείτε στα παιδιά σας. Το να παραδεχτείτε οτι δεν θέλετε το παιδί σας να κάνει παρέα με κάποιο άλλο συγκεκριμένο παιδί, σίγουρα θα κατευθύνει το επαναστατικό μικρό παιδί ή τον έφηβο προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αλλά το πιο σημαντικό, είναι οτι θα δημιουργήσει μια άβολη κατάσταση για εσάς και το παιδί σας. Είναι απίθανο να σταματήσουν να είναι φίλοι με κάποιον μόνο και μόνο επειδή δεν αρέσει σε εσάς.
Σκεφτείτε μακροπρόθεσμα. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή άποψη, οι άνθρωποι αλλάζουν, ειδικά τα παιδιά. Οι ιδιότητες που δεν σας αρέσουν για τον εν λόγω φίλο μπορεί να μετατραπούν σε θετικές ιδιότητες στο μέλλον… Ένας αυταρχικός φίλος μπορεί να γίνει προστατευτικός και έμπιστος. Ένα προκλητικό μικρό παιδί μπορεί να γίνει παθιασμένος και αφοσιωμένος έφηβος. Και ακόμη πιο σημαντικό, το παιδί σας θα αλλάξει, και πιθανότατα θα αλλάξει και η φιλία του. Επομένως, μην αναλώνεστε πολύ στην επιρροή που μπορεί να έχει κάποιος στο παιδί σας, όταν μπορεί να μην είναι καν στο ίδιο σχολείο σε λίγο καιρό.
Θυμηθείτε ότι είναι δικός τους φίλος τους, όχι δικός σας. Δεν πρόκειται για εσάς. Επομένως, σκεφτείτε τι δεν σας αρέσει στον εν λόγω φίλο. Είναι πιθανό να τους κρίνετε άδικα για κάτι που πιθανώς δεν έχει σχέση με το παιδί; (Μπορεί απλά να μην συμπαθείτε τους γονείς του για παράδειγμα.) Προσπαθήστε να είστε βέβαιοι ότι δεν προβάλλετε τις προσωπικές σας προκαταλήψεις άδικα.
Γίνε φίλος τους. Αν είναι μικρά, παίξτε μαζί τους. Αν είναι έφηβοι, πηγαίνετε για ένα γεύμα μαζί τους. Θα τους γνωρίσετε καλύτερα και θα δημιουργήσετε μια σχέση, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αυτό θα σας βοηθήσει να συνειδητοποιήσετε εάν η δυσαρέσκεια σας είναι κάτι παράλογο ή εάν υπάρχει πραγματικός λόγος ανησυχίας. Η αποφυγή τους ή η «στοχοποίηση» τους θα συμβάλει μόνο στην αύξηση της έντασης.
Να είστε προσεκτικοί. Εάν η δυσαρέσκεια σας βασίζεται σε κάτι απτό και επιβλαβές, θα πρέπει να κάνετε κάτι γι ‘αυτό. Προχωρήστε όμως με προσοχή! Προσπαθήστε να συζητήσετε τα ζητήματα με το παιδί σας με τον κατάλληλο τρόπο για την ηλικία του και συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό εάν είναι απαραίτητο.
Γίνετε γονέας και όχι φίλος. Είναι δική σας δουλειά να ανησυχείτε. Η προσποίηση ότι είστε “κουλ” με την όλη κατάσταση δεν θα έχει κανένα παραγωγικό αποτέλεσμα. Μόλις ολοκληρώσετε τις προηγούμενες προσεγγίσεις, απλώς βεβαιωθείτε ότι επικοινωνείτε ανοιχτά και ειλικρινά με το παιδί σας και ότι ξέρει πως ό΄τι κι αν συμβεί, μπορεί να έρθει σε εσάς για υποστήριξη. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους εφήβους, που διψούν για μια αίσθηση ανεξαρτησίας και ιδιωτικότητας, αλλά ηρεμούν γνωρίζοντας ότι μπορούν να βασίζονται σε εσάς για στήριξη σε οποιαδήποτε δεδομένη κατάσταση. Όταν πρόκειται για προβληματική συμπεριφορά, να είστε ξεκάθαροι ότι δεν σημαίνει ότι το εγκρίνετε και το επιτρέπετε, αλλά ότι μπορείτε και θα είστε εκεί για αυτούς (ή τους φίλους τους) σε μια κρίση.
Και να θυμάστε ότι ως γονείς, είστε οι πιο σημαντικές προσωπικότητες στη ζωή των παιδιών σας (ειδικά στα νεότερα τους χρόνια).
Επομένως, μην προσπαθήσετε να ελέγξετε τη ζωή και τις φιλίες τους…
Ακούγοντάς τους, αλληλεπιδρώντας μαζί τους και υποστηρίζοντάς τους, μπορείτε να τους εξοπλίσετε με τις απαραίτητες δεξιότητες για να είστε σίγουροι τόσο για τις δικές τους επιλογές, όσο και για τις δικές σας.
Πηγή: Melbourne Child Psychology & Child Psychology Services
