Προς τη μαμά που χρειάζεται να το ακούσει: Τα πας περίφημα.
Είναι οκ να κλάψεις. Είναι εντάξει για ξεσπάσεις και να ενοχλείσαι. Είναι αποδεκτό να μην ξέρεις τι σου γίνεται και να αισθάνεσαι πελαγωμένη.
Είναι φυσιολογικό να υπάρχουν μέρες που είναι δύσκολες και να έρχονται άλλες που είναι ακόμα δυσκολότερες…
Οι ορμόνες και η έλλειψη ύπνου είναι πράγματα που δεν βοηθάνε. Το μυαλό δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως πριν. Έχεις 500 πράγματα να κάνεις και εκεί που νομίζεις ότι έχεις βάλει μια σειρά στα πράγματα παθαίνει το μωρό μια κρίση με κλάμα χωρίς να σταματάει..
Και αρχίζεις και εσύ να κλαις. Απελπισμένη. Έχεις κάνει τα πάντα και ακόμα κλαίει. Έχεις κάνει ό,τι σου έχουν πει και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα να το ηρεμήσεις. Αισθάνεσαι ανίκανη μαμά.
Τα έχουμε περάσει όλες. Όλες τα περνάμε.
Δεν είσαι ανίκανη μητέρα. Είσαι τέλεια. Είναι το μωρό σου και είσαι η μαμά του.
Και ακόμα γνωρίζετε ο ένας τον άλλον. Ακόμα προσαρμόζεστε.
Μόνο εσύ όμως μπορείς να το βοηθήσεις το μωρό σου και ξέρεις γιατί; Γιατί είσαι η μαμά του. Και αυτό είναι αρκετό.
Δεν χρειάζεται να είσαι τέλεια. Δεν υπάρχει το τέλειο. Δεν έχει υπάρξει ποτέ.
Μην πιστεύεις τα φίλτρα στο Instagram που δείχνουν μια φωτογραφία από μια καθαρή γωνία του παιδικού δωματίου και μια μαμά όλο χαμόγελο ήρεμη να αγκαλίαζει το μωρό.
Αυτή η μαμά δεν έχει κοιμηθεί, όπως και εσύ. Αλλά πρέπει να ανεβάσει μια φωτογραφία γιατί είναι η δουλειά της και ενδεχομένως να ζει από αυτό.
Αυτή η τέλεια μαμά που τα παιδιά της είναι καλοντυμένα, καλοχτενισμένα και το σπίτι της στην εντέλεια πίσω από ένα vintage φίλτρο δεν υπάρχει.
Έχει νευριάσει και αυτή, έχει ταλαιπωρηθεί, έχει απελπιστεί, έχει ζοριστεί να μπει στα ρούχα της, έχει ζοριστεί να θηλάσει, νυστάζει γιατί έχει να κοιμηθεί πολύ καιρό ένα βράδυ χωρίς διακοπές ύπνου.
Δεν είναι αυτή που νομίζεις. Γιατί και αυτή δεν είναι τέλεια. Είναι μια μαμά. Σαν κι εσένα, σαν κι εμένα…