Το μωρό μεγαλώνει προστατευμένο μέσα στην ενδομητρική κοιλότητα, όπου και «κολυμπάει» εντός ενός διαφανούς υγρού, που ονομάζεται αμνιακό υγρό.

Προκειμένου να διατηρηθεί στη ζωή και να αναπτυχθεί λαμβάνει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά από τη μητέρα του μέσω του πλακούντα.

Στην εικόνα μπορούμε να διακρίνουμε το έμβρυο, που «συνδέεται» με τον πλακούντα μέσω του ομφαλίου λώρου, ενώ ο πλακούντας είναι «κολλημένος» στο εσωτερικά τοίχωμα της ενδομητρικής κοιλότητας.

Μεταξύ του πλακούντα και του μυϊκού τοιχώματος της μήτρας (ο «επίσημος» ιατρικός όρος είναι μυομήτριο) παρεμβάλλεται ένα εξειδικευμένο είδος ιστού, που ονομάζεται φθαρτός.

Μιλάμε για αποκόλληση του πλακούντα, όταν – όπως άλλωστε και ο ίδιος ο όρος υποδηλώνει – ο πλακούντας «ξεκολλήσει» για κάποιους λόγος από το εσωτερικό τοίχωμα της ενδομητρικής κοιλότητας.

Ποιες είναι συνοπτικά οι συνέπειες της αποκόλλησης του πλακούντα;

Ο πλακούντας είναι από κατασκευής του ένα αγγειοβριθές όργανο, δηλαδή ένα όργανο με πλούσια αιμάτωση. Επομένως, ενδεχόμενη αποκόλλησή του από την εσωτερική επιφάνεια της ενδομητρικής κοιλότητας έχει ως άμεση συνέπεια τη διάρρηξη μεγάλου αριθμού αγγείων.

Ως εκ τούτου, αναμενόμενον είναι η αποκόλληση του πλακούντα να έχει ως άμεση συνέπεια την πρόκληση αιμορραγίας μεταξύ της αποκολληθείσας επιφάνειας του πλακούντα και του υποκειμένου (αυτού, που βρίσκεται από κάτω δηλαδή) ιστού.

Η προκληθείσα από την αποκόλληση αιμορραγία ενδέχεται να είναι τόσο σημαντική, ώστε να κινδυνέψει η υγεία της μητέρας ή ακόμα – σε ακραίες περιπτώσεις – και η ίδια της η ζωή.

Επιπροσθέτως, με δεδομένον πως η ροή οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών στο μωρό εξαρτάται από την αρτιότητα της σύνδεσης της μητρικής κυκλοφορίας με την εμβρυϊκή μέσω ακριβώς του πλακούντα, η αποκόλλησή του είναι δυνατόν να διαταράξει τη ροή αυτή. Η διαταραχή της ροής οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών προς το έμβρυο ενδέχεται να έχει σοβαρές συνέπειες, όσον αφορά την ανάπτυξή του, αλλά και αυτήν ακόμα τη ζωή του, αφού υφίσταται η πιθανότητα ενδομητρίου εμβρυϊκού θανάτου μετά από αποκόλληση πλακούντα.

Πόσα είδη αποκόλλησης του πλακούντα υπάρχουν;

Στην παρακάτω εικόνα διακρίνουμε τα δύο είδη αποκόλλησης του πλακούντα:

  • την περιφερική αποκόλληση
  • την κεντρική αποκόλληση

Στην περιφερική αποκόλληση έχουμε αποκόλληση και της περιφερείας του πλακούντα. Έτσι το ρέον αίμα «βρίσκει» δίοδο και εισέρχεται στην ενδομητρική κοιλότητα. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων το αίμα αυτό συνήθως εξέρχεται εκ του τραχηλικού στομίου στον κόλπο, οπότε και η γυναίκα αναφέρει κολπική αιμόρροια.

Στην κεντρική αποκόλληση του πλακούντα, η περιφέρεια του πλακούντα παραμένει «κολλημένη» επί του υποκειμένου ιστού. Τοιουτοτρόπως, το ρέον αίμα «παγιδεύεται» πίσω από τον πλακούντα και δημιουργείται ένα οπισθοπλακουντιακό αιμάτωμα (αιμάτωμα ονομάζουμε οποιαδήποτε συλλογή αίματος κάτω από το δέρμα ή μεταξύ των ιστών). Είναι πιθανό η έγκυος να μην αναφέρει καθόλου κολπική αιμόρροια στην περίπτωση κεντρικής αποκόλλησης του πλακούντα.

Πόσο συχνό φαινόμενο είναι η αποκόλληση του πλακούντα;

Με βάση τη διεθνή βιβλιογραφία φαίνεται, πως η επιπλοκή αυτή εμφανίζεται σε ποσοστό περίπου 1% των κυήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Σε ποιο στάδιο της κύησης είναι πιθανότερο να εμφανιστεί η αποκόλληση του πλακούντα;

Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η αποκόλληση του πλακούντα εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου της κύησης. Εντούτοις, αυτή δεν αποκλείεται να εμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή μετά την 20η εβδομάδα της κύησης.

 

Πηγή: eleftheia.gr

 

 


Warning: printf(): Too few arguments in /var/www/vhosts/seanergy-mare.com/badmoms.gr/wp-content/themes/vandana-lite/inc/extras.php on line 118

You may also like

Leave a Reply

Your email address will not be published.