Dama Petunia Και έτσι κυλάει η ζωή… Ανοίγουμε, δεν ανοίγουμε..
Και γιατί να ανοίξουμε αγαπημένη φίλη; Ποιός ξυπνάει πάλι στις 6 το πρωί, να φτιάξει πρωινά, να ουρλιάζει κάνα μισάωρο να ξυπνήσουν, να μην σηκώνονται, να σηκωθούν κάποια στιγμή και να τους ακούς να κουτουλάνε στους τοίχους μέχρι να πλυθούν, να ντυθούν, να φάνε, να κάνουν επανάληψη ορθογραφία, να ετοιμάσουν τσάντα, να τους πας στο σχολείο, να ξεχάσεις τις μάσκες, να ξαναγυρίσεις να τις πάρεις, να τους ξαναπάς σχολείο, να τους αφήσεις απέξω, να τους αποχαιρετήσεις με δάκρυα στα μάτια, να σου κουνήσουν και αυτά το μαντήλι, να μπουν επιτέλους μέσα και να φύγεις τρέχοντας για να προλάβεις να κάνεις όσες δουλειές δεν προλάβαινες να κάνεις όλο αυτό το διάστημα, η κυριότερη εκ των οποίων είναι να πιείς ένα καφέ χωρίς να σου μιλάει κανείς για δέκα λεπτά.
Μετά να τους πάρεις από το σχολείο, να πλυθούν, να φάνε, να “ξεκουραστούν” και λίγο στην τηλεόραση γιατί είχαν πολύ καιρό να δουν, να ξεκινήσετε να διαβάζετε, να παίρνει φωτιά το viber των μαμάδων με ερωτήσεις του στυλ “τί έχουν για αντιγραφή αύριο;” ή “το κίτρινο τετράδιο είναι των εργασιών ή της ορθογραφίας”; Δες την ετικέτα που έγραψες με τα χεράκια σου στην αρχή της χρονιάς φιλενάδα… Θα σου λύσει όλες τις απορίες…
Πέρα από την πλάκα, τα παιδιά πρέπει να επιστρέψουν στα σχολεία. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο πλέον. Είναι το φυσικό τους περιβάλλον, το πρόγραμμά τους, η φούσκα τους, η ρουτίνα τους. Η υποχρέωση και το δικαίωμά τους.
Προσωπικά θεωρώ πως το τελευταίο lockdown δεν θα έχει αποτελέσματα, γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει εγκλεισμός πραγματικά. Και φυσικά το πρόβλημα δεν υπάρχει στα ανοιχτά κομμωτήρια και τα νυχάδικα. Μια βόλτα να κάνετε στα πάρκα και στους δρόμους και θα καταλάβετε τί εννοώ. Όλοι είναι έξω.
Ας ευχηθούμε να πάνε όλα καλά και να τελειώσει αίσια για όλους μας αυτή η περίοδος. Και να έχουμε σύντομα ανοιχτά και σχολεία και κομμωτήρια και σινεμά και νυχάδικα και παπουτσάδικα και σινεμά και μπαράκια. Και να είμαστε όλοι εδώ!
