Dama Petunia O χειμώνας έκανε την εμφάνισή του πολύ δυναμικά. Έτσι και στο δικό μας σπιτικό ξεκίνησαμε να ξεθάβουμε γάντια και κασκόλ, απο τις γωνιές της ντουλάπας. Δεν είναι εύκολες διαδικασίες αυτές, ειδικά αν μόλις πριν μια εβδομάδα ήθελες να ξεθάψεις το μαγιό σου και να πας για μια γρήγορη βουτιά.
Όταν μεγαλώνεις κορίτσια, ένα πολύ βασικό πρόβλημα που πιθανώς να αντιμετωπίζεις, είναι οι ενδυματολογικές τους απόψεις, που είναι πολύ πιθανό να αλλάξουν από το βράδυ μέχρι το επόμενο πρωί.
Μια απο τις δύσκολες, ενδυματολογικά ημέρες ήταν και η σημερινή. Ενώ όλα ήταν προαποφασισμένα απο το βράδυ, μάλλον στον ύπνο της η κορούλα μου είδε τη μπλε ζακέτα με τη “γούνα”, όπως τη λέει, απο μέσα. Αυτή τη ζακέτα είχα να τη δω καμιά εβδομάδα και η τύχη της παρέμενε ένα μυστήριο, καθώς δεν ήμουν καθόλου διατεθειμμένη να ψάξω ούτε τις στίβες με τα ασιδέρωτα, ούτε το καλάθι με τα άπλυτα στις 7.50 το πρωί.
Όπως καταλαβαίνετε, το συγκεκριμένο πρόβλημα δημιούργησε ένταση στο κατά τα άλλα πάντα ήρεμο (χαχαχαχα) σπιτικό μας. Οι εναλλακτικές που της πρόσφερα σε ζακέτες ήταν όλες ακατάλληλες, καθώς σύμφωνα με αυτό το θηλυκό, η μία ήταν πολύ ροζ, η άλλη την τσιμπούσε, η τρίτη είναι για μωρά κτλ κτλ. Τα νεύρα της μάνας σε αυτή τη φάση είχαν αρχίσει να παίζουν γιουκαλίλι αλλά προσπάθησα να συγκρατηθώ γιατί από εμπειρία γνωρίζω πως δεν βγάζεις εύκολα άκρη σε τέτοιες περιπτώσεις και η ώρα περνούσε επικίνδυνα.
Για να μην τα πολυλογώ η ζακέτα για καλή μου τύχη κρεμόταν στον καλόγηρο και την ανακάλυψε ο μικρός, που σαν αγοράκι που είναι δεν κατάλαβε απολύτως τίποτα για τον λόγο του καβγά των κοριτσιών. Ώρες ώρες ζηλεύω τον τρόπο που λειτουργεί ο εγκέφαλος των αντρών. Ένα αγόρι δεν θα εκφέρει ποτέ άποψη για τα ρούχα. Αν το βρει μπροστά του, θα το βάλει. Ας είναι σκισμένο, λιωμένο, μικρό, μεγάλο, δεν παίζει κανένα ρόλο.
Είναι πάνω πάνω και αυτό του είναι αρκετό!
