M P Τη συγγραφέα, κυρία Βασιλική Ρουμελιώτου είχαμε τη χαρά να την γνωρίσουμε, όταν μας πρότεινε το βιβλίο της μια αγαπημένη μας φίλη και δασκάλα, η κυρία Ολυμπία Κυβέλου. Το σύνολο αυτής της συγγραφικής προσπάθειας ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για εμάς, αφού σαν μανούλες έχουν δει τα μάτια μας πολλά και λίγα μας εκπλήσσουν.
Από το σημαντικό μήνυμα του βιβλίου, που απασχολεί τον κάθε γονιό και την κάθε οικογένεια, μέχρι την εμπνευσμένη και ζωηρή εικονογράφηση, το αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή. Γι’ αυτό και όταν η δημιουργός του δέχτηκε να μας παραχωρήσει αυτήν την συνέντευξη, η χαρά μας ήταν πολύ μεγάλη κι ακόμα μεγαλύτερη όταν διαπιστώσαμε το πόσο γλυκιά και συνειδητοποιημένη είναι.
Ελάτε να γνωρίσουμε μαζί την Βασιλική Ρουμελιώτου, δημιουργό του παραμυθιού “Μην πας Φωκάκι”:
– Στο Φωκάκι καταπιάνεστε με ιδέες όπως η εμπιστοσύνη, η αυτοπροστασία των παιδιών και το τί θα πρέπει τα παιδιά να κάνουν σε περίπτωση που βρεθούν χωρίς τους γονείς τους. Τί σας έκανε να ασχοληθείτε με αυτή τη θεματολογία και γιατί επιλέξατε ως ήρωά σας ένα φωκάκι;
Πριν μερικά χρόνια, ένας άγνωστος άνδρας πήγε σε ένα δημοτικό σχολείο την ώρα που τα παιδιά είχαν διάλειμμα και ζήτησε από μερικά από αυτά να βγουν έξω από το προαύλιο και να τον ακολουθήσουν, για να τα κεράσει παγωτό και να τα πάει βόλτα με μηχανάκι. Δυστυχώς, κάποια παιδάκια προσπάθησαν να σκαρφαλώσουν τα κάγκελα για να βγουν έξω από το σχολείο και να ακολουθήσουν τον άνδρα. Φυσικά, οι δάσκαλοι που εφημέρευαν στο προαύλιο το απέτρεψαν. Έτυχε, τότε, τα δημοτικά σχολεία της περιοχής να λειτουργούν Σχολή Γονέων με τη βοήθεια του ψυχολόγου, κυρίου Νικόλα Κυπαρισσού, την οποία παρακολουθούσα κι εγώ.
Στη συνεδρία εκείνης της εβδομάδας, οι γονείς μας ενημέρωσαν γα το τι συνέβη στο σχολείο τους πολύ θορυβημένοι επειδή θεωρούσαν ότι τα παιδιά δε θα έπρεπε να προσπαθήσουν να ακολουθήσουν τον άγνωστο αφού αυτό ήταν μια συζήτηση που είχαν κάνει στο σπίτι πολλές φορές. Τότε εγώ πρότεινα να βρούμε ένα βιβλίο που να πραγματεύεται αυτό το θέμα και να το δουλέψουμε όλοι τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο για να βοηθήσουμε τα παιδιά να αντιληφθούν τους βασικούς κανόνες αυτοπροστασίας.
Και η ομάδα μου ανέθεσε να βρω ένα τέτοιο βιβλίο και να τους ενημερώσω στην επόμενη συνεδρία. Και ψάχνοντας για ένα τέτοιο βιβλίο, συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε αυτό που χρειαζόμασταν. Μου έκανε τρομερή εντύπωση που δεν υπήρχε ένα τέτοιο εργαλείο και τελικά αποφάσισα να το γράψω εγώ.
Το φωκάκι το επέλεξα επειδή έτυχε εκείνη την περίοδο να δω μια φωτογραφία, η οποία είναι νομίζω διάσημη πια, με έναν άνδρα να χτυπάει με ρόπαλο (και όχι με όπλο, για να μην καταστρέψει το τρίχωμά του) στο κεφάλι ένα μικρούλι φωκάκι στην Ανταρκτική. Αδιανόητο. Ακόμα σφίγγεται το στομάχι μου όποτε το θυμάμαι. Και σκέφτηκα να γράψω για το φωκάκι ώστε όσα παιδάκια τουλάχιστον διαβάσουν το βιβλίο να το αγαπήσουν και να μην μπορέσουν ποτέ να του κάνουν κακό.
Όταν ηρέμησα από το αρχικό σοκ και άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά να είναι φωκάκι ο ήρωάς μου, συνειδητοποίησα ότι είναι η τέλεια επιλογή και για άλλους λόγους. Το πολικό φωκάκι ταίριαζε πολύ με την ιστορία μου επειδή γεννιέται και μεγαλώνει σε ένα πολύ αφιλόξενο περιβάλλον που κάνει αντίθεση με την ευαλωτότητα του μικρού ζώου και επειδή το καημένο για αρκετό καιρό μετά την γέννησή του αδυνατεί να κολυμπήσει και να ακολουθήσει τη μαμά του στο νερό. Είναι υποχρεωμένο να μένει στον πάγο μόνο του και να περιμένει τη μαμά να πάει για κυνήγι και να επιστρέψει χορτάτη να το θηλάσει. Οπότε θα είχα και μια καλή απάντηση στην ερώτηση που ήμουν σίγουρη ότι θα δεχόμουν από τα μικρά παιδιά: ‘Γιατί άφησε η μαμά μόνο του το φωκάκι;’. Δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.
– Πόσο δύσκολο είναι να αποδώσεις ένα τόσο σημαντικό μήνυμα σε απλή γραφή προκειμένου να το κατανοήσει το παιδί;
Η αλήθεια είναι ότι το θέμα του βιβλίου είναι πάρα πολύ ευαίσθητο και χρειάζεται πολλή προσοχή στο πώς θα το προσεγγίσεις. Έπρεπε να βρω έναν τρόπο να μιλήσω για κάτι τέτοιο με απλό και ανάλαφρο τρόπο αλλά ταυτόχρονα με έναν τρόπο που να κάνει σαφή στα παιδιά τον διδακτικό στόχο. Ο κίνδυνος υπάρχει γύρω μας, αυτό είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να γνωρίζουν τα παιδιά. Δεν ωφελεί να μην ενημερώνουμε τα παιδιά μας για τον κίνδυνο αυτόν. Δεν τα προστατεύουμε έτσι. Κάθε άλλο. Τα αφήνουμε απροστάτευτα.
Υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες που οφείλουμε να διδάξουμε τα παιδιά μας για να τα βοηθήσουμε να ωριμάσουν και να ανταποκριθούν σε μια δύσκολη στιγμή. Και αυτό που προσπάθησα να κάνω είναι να εστιάσω στον παιδαγωγικό μου στόχο, ο οποίος είναι διττός: δεν ακολουθούμε αγνώστους και αυτός ο ύποπτος άγνωστος θα προσπαθήσει να μας ξεγελάσει/δελεάσει. Το φωκάκι αποτελείται από επεισόδια με παρόμοιο επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Είναι μια παιδαγωγική ιστορία που σε κάθε επεισόδιο διδάσκει το ίδιο, πάρα πολύ σημαντικό, μάθημα. Δεν υπάρχουν ανατροπές στην ιστορία, δεν έρχονται άνθρωποι ή ζωάκια να βοηθήσουν το φωκάκι. Αυτό μένει πάντα μόνο του και, παρολο που δελεάζεται, κάθε φορά καταφέρνει να προστατεύσει τον εαυτό του αξιοποιώντας έναν βασικό κανόνα.
Τα παιδιά ταυτίζονται με το φωκάκι επειδή είναι γλυκύτατο και ευάλωτο όπως τα ίδια, επειδή δελεάζεται από τις προτροπές των αγνώστων όπως είναι φυσιολογικό για ένα μικρό παιδί αλλά πάντα θυμάται τις συμβουλές της μαμάς και την κάνει περήφανη. Και είναι συγκινητικό να βλέπεις την αγωνία των παιδιών κάθε φορά που ένας κακός πλησιάζει το φωκάκι αλλά και την ανακούφισή τους όταν το φωκάκι αρνείται να τους ακολουθήσει.
Συχνά τα παιδιά αυθόρμητα συνοδεύουν την ανάγνωσή μου με κραυγές αγωνίας φωνάζοντας και αυτά ‘Μην πας, φωκάκι!’ ή πανηγυρίζουν ‘Μπράβο, φωκάκι!’ όταν αυτό διώχνει μακριά τους κακούς. Αγαπάνε το μικρό μας το φωκάκι, αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο και θέλουν να κάνουν τη μαμά περήφανη. Προσπάθησα λοιπόν να κάνω την ιστορία μου απλή και εστιασμένη στον παιδαγωγικό στόχο. Ωστόσο, επειδή η ευθύνη όταν απευθύνεσαι σε ένα τόσο ευάλωτο κοινό είναι τεράστια, απευθύνθηκα στον κύριο Νικόλα Κυπαρισσό, ο οποίος έλεγξε και ο ίδιος το κείμενο και με διαβεβαίωσε ότι είναι κατάλληλο για τις ηλικίες στις οποίες απευθύνομαι.
Επίσης, ζήτησα βοήθεια από δύο φίλες μου παιδαγωγούς, την κυρία Ασημίνα Σουλτάνη και την κυρία Μαρίνα Βασιλειάδου, τις οποίες εκτιμώ και εμπιστεύομαι και οι οποίες με βοήθησαν με το δεύτερο μέρος του βιβλίου, το παράρτημα με συμβουλές για γονείς και δασκάλους. Ξέρετε, δεν είναι εύκολο όταν έχει κάποιος στα χέρια του μια διδακτική ιστορία να μπορεί και να την αξιοποιήσει κιόλας με αποτελεσματικό τρόπο. Και θεώρησα ότι θα ωφελούσε πολύ να εντάξω στο βιβλίο ένα παράρτημα το οποίο θα έχει ιδέες και πολύ υλικό για να βοηθηθούν γονείς και δάσκαλοι στο πώς θα προσεγγίσουν το θέμα με τα παιδιά.
– Οι χαρακτήρες που συναντάει το φωκάκι φαίνονται πολύ συμπαθητικοί και δεν μαρτυρούν κίνδυνο. Πώς μπορούμε να κάνουμε το παιδί μας να αισθάνεται καχύποπτο, χωρίς όμως να το τρομοκρατήσουμε;
Καταρχάς οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι πολύ συμπαθητικοί και πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους επειδή θέλουμε να κάνουμε σαφές στα παιδιά ότι ο άνθρωπος που θα θελήσει να τα απομακρύνει από την οικογένειά τους και να τους κάνει κακό μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. Οι έρευνες αλλά και η προσωπική μου εμπειρία δουλεύοντας αυτό το θέμα με παιδιά δείχνουν ότι τα παιδιά έχουν μια εσφαλμένη άποψη για το πώς θα είναι αυτός ο άνθρωπος. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα παιδιά, ο κακός άγνωστος θα είναι άνδρας, άσχημος και χοντρός, βρώμικος με μαύρα ρούχα, θα μυρίζει άσχημα, θα έχει τρομακτική φωνή, θα κρύβει ένα επικίνδυνο όπλο το οποίο όμως θα εξέχει από την τσέπη του, για παράδειγμα, ή θα κρατάει ένα τσουβάλι για να τους βάλει μέσα φεύγοντας… Δεν αντιλαμβάνονται συνήθως ότι ο άγνωστος μπορεί να είναι μια γυναίκα ή ένας ανήλικος ή ο οποιοσδήποτε τέλος πάντων, ή ακόμα, μαλιστα, και ένας γνωστός μας… Από τη στιγμή που θα μάθουν τους κανόνες, είναι εύκολο να εκμαιεύσουμε αυτό το συμπέρασμα, ότι δηλαδή εμείς δεν ακολουθούμε κανέναν, ούτε καν γνωστό, αν δεν το γνωρίζει και δε μας έχει ενημερώσει από πριν η μαμά (ο κηδεμόνας μας).
Φυσικά δε θέλουμε να τρομοκρατήσουμε τα παιδιά αλλά ούτε και να τα κάνουμε καχύποπτα. Θέλουμε απλά να τα βοηθήσουμε να ωριμάσουν και να αντιληφθούν ότι υπάρχουν μερικοί κανόνες τους οποίους πρέπει να γνωρίζουμε και να σεβόμαστε για να φροντίζουμε και να προστατεύουμε τον εαυτό μας. Δεν είμαστε καχύποπτοι όταν αρνούμαστε να ακολουθήσουμε κάποιον, είτε γνωστό είτε άγνωστο, που ήρθε να μας πάρει από το σχολείο χωρίς να το γνωρίζει η μαμά και χωρίς να μας έχει ενημερώσει εκ των προτέρων. Είμαστε ώριμοι.
– Το βιβλίο σας εγκρίθηκε από το Κυπριακό Υπουργείο Παιδείας ως βιβλίο που μπορεί να ενταχθεί στο εκπαιδευτικό τους σύστημα. Αυτό είναι κάτι που δυστυχώς στην Ελλάδα δεν συναντάμε και τόσο συχνά, ενώ υπάρχει ο αντίστοιχος προγραμματισμός. Σε μια περίοδο που οι κίνδυνοι για τα παιδιά αυξάνονται συνεχώς, πόσο σημαντικό πιστεύετε είναι βιβλία σαν το Φωκάκι να ενταχθούν ως εκπαιδευτικό υλικό στα σχολεία μας;
Είναι πάρα πολύ σημαντικό να ενταχθούν θέματα όπως η αυτοπροστασία ως εκπαιδευτικό υλικό στα σχολεία μας. Θυμηθείτε ότι η αφορμή για να δημιουργηθεί το φωκάκι ήταν μερικά παιδάκια που, αν και είχαν συζητήσει το θέμα με την οικογένειά τους, αυτό δε στάθηκε αρκετό να τα προστατεύσει την κακιά στιγμή. Δεν είναι αρκετή η συζήτηση. Πρέπει τα παιδιά να αφιερώσουν πολύ χρόνο δουλεύοντας αυτό το θέμα με πολλούς, ποικίλους, δομημένους και διασκεδαστικούς τρόπους, κατάλληλους για την ηλικία τους και το ιδιαίτερο προφίλ του κάθε μαθητή, ώστε να γίνουν σαφείς όλες οι διαστάσεις του προβλήματος και να θωρακιστούν τελικά τα παιδιά. Και το φωκάκι έχει δημιουργηθεί με αυτές ακριβώς τις προδιαγραφές.
Είναι ένα παιδαγωγικό εργαλείο που αξιοποιεί και καλλιεργεί όλες τις μορφές νοημοσύνης και αυτό είναι πολύ σημαντικό για να διδάξουμε ένα τόσο σημαντικό μάθημα. Εκτός από το παραμύθι, υπάρχει παράρτημα για γονείς και εκπαιδευτικούς ώστε να τους
βοηθήσουμε στο έργο τους. Παράλληλα, το βιβλίο το έχει μελοποιήσει υπέροχα ο Άρης Λαναρίδης, έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα για τα παιδιά όχι μόνο να το διαβάσουν αλλά και να ακούσουν την ιστορία με μουσική η οποία βοηθάει στην κατανόηση και ευνοεί τη μνήμη. Επίσης, ο Νάσος Καββαθάς έχει γράψει τραγουδάκι για την ιστορία! Οι στίχοι του
τραγουδιού είναι οι κανόνες του βιβλίου! Και είναι καταπληκτικό αν το καλοσκεφτείτε ότι τα παιδιά συνειδητοποιούν ότι ίσως χρειαστεί να προστατεύσουν τον εαυτό τους από έναν πιθανό απαγωγέα και μαθαίνουν τρόπους να το αποτρέψουν αυτό, χορεύοντας και τραγουδώντας! Είναι δύσκολο να επιτευχθεί μάθηση όταν το παιδί δεν περνάει όμορφα..
Ταυτόχρονα, υπάρχουν και όλες οι μάσκες των χαρακτήρων, έγχρωμες και ασπρόμαυρες. Τα παιδιά μπορούν να εκτυπώσουν τις μάσκες, να τις ζωγραφίσουν και να δραματοποιήσουν το παραμύθι ή να εξασκηθούν δημιουργώντας δικά τους σενάρια και σκηνικά. Στο βιβλίο θα βρείτε πολλές ιδέες και πολύ υλικό ώστε τα παιδιά να παίξουν με το φωκάκι και να περάσουν όμορφα άπειρες ώρες. Μόνο έτσι επιτυγχάνεται η μάθηση.
– Η εικονογράφηση του βιβλίου είναι εξαιρετική. Μιλήστε μας για την εικονογράφο Μαρία Σινάνογλου που έδωσε υπέροχες εικόνες στο βιβλίο σας. Πώς κύλησε η συνεργασία σας και πώς φτάσατε σε αυτό το καταπληκτικό αποτέλεσμα;
Ένας αγαπημένος φίλος μου, ο Μιχάλης Ρομπόκος μου έκανε δύο δώρα, με φωτογράφισε για το αυτί του βιβλίου και μου γνώρισε τη Μαρία. Έστειλα, λοιπόν, την ιστορία του βιβλίου στη Μαρία, χωρίς να τη γνωρίζω καθόλου τότε, της είπα κάποια βασικά πράγματα και περίμενα να μου στείλει μερικές ζωγραφιές για να δω αν μου αρέσουν και να δούμε πώς θα το προχωρήσουμε. Και η πρώτη ζωγραφιά που μου έστειλε ήταν το φωκάκι μέσα στους πάγους, μονάχο του, με το υπέροχο κασκόλ του. Έμεινα άναυδη.. Με κάτι τόσο απλό όσο ένα κασκόλ, η Μαρία κατάφερε να κάνει σαφές από την πρώτη στιγμή ότι μιλάμε για ένα ευάλωτο και πανέμορφο ζωάκι που μένει μόνο του και κινδυνεύει. Και η επιλογή των χρωμάτων ήταν φανταστική. Μου άρεσε πάρα πολύ και έτσι ξεκινήσαμε τη συνεργασία.
Και η ευφυΐα της εικονογράφησης, το ξεκάθαρο βλέμμα, το διακριτικό χιούμορ υπάρχουν σε όλες τις σελίδες του βιβλίου.. Ο καρχαρίας κρύβει τα δόντια του, ο άνδρας έχει τα χέρια στις τσέπες, η γυναίκα φοράει τόσο μακριά μανίκια που καλύπτουν τα χέρια της, η αρκούδα φοράει παπιγιον.. Και με τέτοια έξυπνα κολπάκια είναι πολύ εύκολο μετά για γονείς και δασκάλους να θίξουν το ζήτημα ότι ο κακός θα προσπαθήσει να μας ξεγελάσει/ δελεάσει, ότι θα μας πει ψέματα και δε θα μας δείξει τον πραγματικό του εαυτό.
Περίμενα πώς και πώς κάθε φορά την επόμενη ζωγραφιά.. Είναι πραγματικά πολύ εντυπωσιακό και συγκινητικό να μπορεί κάποιος να αποτυπώνει τόσο απλά, όμορφα και έξυπνα ένα ολόκληρο παιδαγωγικό εργαλείο για να δημιουργηθεί το οποίο χρειάστηκε πάρα πολλή μελέτη και άλλη τόση δουλειά εκ μέρους μου. Το φωκάκι αγαπάει πολύ τη Μαρία! Και, φυσικά, μετά ήρθε ο Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος, που αγάπησε το φωκάκι και του χάρισε μια εντυπωσιακή έκδοση! Είναι απόλαυση να κρατάς στα χέρια σου το βιβλίο αυτό. Και τα παιδάκια με δυσκολία παίρνουν το βλέμμα τους μακριά από το φωκάκι. Μαγεύονται! Κι εγώ δε χορταίνω να το διδάσκω.
– Τί ρόλο πιστεύετε πως έχει η φιλαναγνωσία μέσα σε μια οικογένεια και πώς θα μπορούσε να αναπτυχθεί από μικρή ηλικία;
Τα οφέλη της φιλαναγνωσίας τόσο για το παιδί, ως άτομο, όσο και για την οικογένεια, ως ομάδα, είναι αδιαμφισβήτητα και γνωστά. Εγώ θα ήθελα να σας μιλήσω για την αξία της φιλαναγνωσίας σε σχέση με το φωκάκι, σε σχέση με το θέμα μας, δηλαδή, την αυτοπροστασία.
Συχνά, γονείς μού εκμυστηρεύονται ότι έχει τύχει να χάσουν το παιδί τους σε ένα πολυσύχναστο μέρος. Και, παρόλο που η περιπέτειά τους είχε αίσιο τέλος, αποτέλεσε τόσο για το παιδί όσο και για τους ίδιους μία τραυματική εμπειρία. Και για τον λόγο αυτό χαίρονται πολύ και αισθάνονται ανακούφιση όταν ανακαλύπτουν το φωκάκι και αισθάνονται ότι θα καταφέρουν να αποτρέψουν μια παρόμοια εμπειρία ή θα μπορέσουν να τη διαχειριστούν πιο ψύχραιμα και ανώδυνα. Γνωρίζοντας το φωκάκι, αυτό το παιδαγωγικό εργαλείο, συνειδητοποιούν ότι η συζήτηση δεν αρκεί, ειδικά σε τόσο μικρές ηλικίες.
Και είναι πραγματικά κρίμα το μάθημα να έρχεται μετά από πάθημα, όταν υπάρχουν τα βιβλία. Τα βιβλία επιτρέπουν στα παιδιά να ζήσουν χίλιες ζωές από την ασφάλεια του σπιτιού. Τους επιτρέπουν να προβληματιστούν πάνω σε εμπειρίες άλλων και να σκεφτούν τι θα έκαναν στη θέση τους. Τα βιβλία μας προετοιμάζουν για τη ζωή, μαθαίνουμε καλύτερα τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.
Μαθήματα όπως η αυτοπροστασία πρέπει να λαμβάνουν χώρα εγκαίρως, σε ασφαλές περιβάλλον και με ήρεμη ψυχική κατάσταση. Μόνο τότε μια τόσο επικίνδυνη εμπειρία δε θα βιωθεί ως τραυματική αλλά ως μια περιπέτεια που τελικά θα θυμόμαστε με αισθήματα υπερηφάνειας, επειδή εμείς ως γονείς θα έχουμε γεμίσει εγκαίρως με όπλα τη φαρέτρα του παιδιού και αυτό θα έχει καταφέρει να αξιοποιήσει τα όπλα του με τον κατάλληλο τρόπο.
– Πόσο καιρό σας πήρε να γράψετε το παραμύθι αυτό και πώς νιώθατε κατά τη διάρκεια της συγγραφής του;
Αυτό που κάνω συνήθως, όταν γράφω ένα βιβλίο, είναι αρχικά να το σκέφτομαι πολύ και να το μελετάω. Και όταν τελικά αποφασίζω να το γράψω, το έχω ήδη έτοιμο μέσα στο μυαλό μου και δε χρειάζομαι πολύ χρόνο να το αποτυπώσω στο χαρτί. Το φωκάκι με πήρε μήνες να μελετάω έρευνες για το θέμα, να κρατάω σημειώσεις και να σκέφτομαι την ιστορία. Όταν τελικά αποφάσισα ότι είμαι έτοιμη, το έγραψα μέσα σε δύο εβδομάδες, τόσο την ιστορία όσο και το παράρτημα, και μετά πήρε αρκετό καιρό να ετοιμάσουμε το μελοποιημένο παραμύθι και το τραγούδι. Φίλοι μου χάρισαν τις φωνές τους στους χαρακτήρες του βιβλίου, είχαμε ηχογραφήσεις στο σπίτι και στο στούντιο, ώρες ατελείωτες συζητήσεων και ανταλλαγής ιδεών με όλα τα μέλη της ομάδας.. πολλή δουλειά!
Κατά τη διάρκεια αυτής της προσπάθειας ένιωθα ότι δημιουργούμε κάτι πολύ σημαντικό από τη μια επειδή ήξερα ότι δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο και από την άλλη εξαιτίας του ευαίσθητου θέματος και της αναγκαιότητας να υπάρχει ένα ολοκληρωμένο παιδαγωγικό εργαλείο και όχι απλά μια διδακτική ιστορία για το θέμα. Ένιωθα και τεράστια ευθύνη απέναντι στους μικρούς μου αναγνώστες, τους γονείς και τους δασκάλους τους. Ήθελα να είναι το αποτέλεσμα αξιοπρεπές, χρήσιμο και αποτελεσματικό. Δεν αφήσαμε τίποτα στην τύχη.
Το φωκάκι είναι πολύ δουλεμένο ακόμα και στην πιο μικρή λεπτομέρειά του. Και ανυπομονούσα να ολοκληρωθεί η προσπάθεια, να εκδοθεί το φωκάκι και να ξεκινήσει το ταξίδι του. Και ήταν διάχυτος ο ενθουσιασμός σε όλη την ομάδα! Περάσαμε τέλεια! Και το υπέροχο ταξίδι δεν έχει τελειώσει ακόμα…
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για το χρόνο σας και την καλή σας διάθεση!
Ακολουθήστε την Βασιλική Ρουμελιώτη στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram: @vassilikiroumeliotou καθώς και στο προφίλ της στο Facebook: https://www.facebook.com/vassiliki.roumeliotou
Κάντε “like” στη σελίδα “Μην Πας Φωκάκι” στο Facebook: https://www.facebook.com/%CE%9C%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%82-%CF%86%CF%89%CE%BA%CE%AC%CE%BA%CE%B9-194627651452223
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της με μοναδικές δραστηριότητες, τραγούδια, μουσική και πληροφορίες για το Φωκάκι: https://fokaki-gr.webnode.gr/
Το “Φωκάκι” κυκλοφορεί και στην Ισπανία μεταφρασμένο από τη Σοφία Ροηλίδου. Κάντε “like” στη σελίδα στο Facebook “No vayas, foquita”: https://www.facebook.com/No-vayas-foquita-433060997122455
Ακούστε το τραγούδι του παραμυθιού:
Δείτε ένα βίντεο αφιέρωμα στο βιβλίο “Μην πας Φωκάκι” από την Α’ τάξη του 1ου Δημοτικό Σχολείο Διονύσου και την εκπαιδευτικό Ολυμπία Κυβέλου:
