M P Το στομάχι μου είναι ακόμα κόμπος καθώς προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι έχει συμβεί…
Το 6χρονο γλυκό μου μικρό πρωτάκι, δέχθηκε επίθεση από άλλα δύο μεγαλύτερα αγόρια στις τουαλέτες του σχολείου του. Ο Διευθυντής μου τηλεφώνησε σχεδόν έντρομος σχεδόν κλαίγοντας ζητώντας συγγνώμη ξανά και ξανά. Δήλωσε ότι οι τουαλέτες ήταν απέναντι από την αίθουσα της τάξης τους και πήγε μόνος.
Χτυπήθηκε πολλές φορές στο στομάχι, τον κλώτσησαν στο πέος του και φοβόταν και έκλαιγε.
Ο σύζυγός μου και εγώ πήγαμε στο σχολείο για να μιλήσουμε στον Διευθυντή. Συνέχισε να μας διαβεβαιώνει ότι αντιμετωπίστηκε το θέμα, αλλά δεν μπορούσε να μας πει ποια ήταν η πειθαρχική δράση για τους άλλους μαθητές που το έκαναν.
Εξήγησα ότι με ανησυχεί ιδιαίτερα να στέλνω το γιό μου σε ένα σχολείο εάν δεν πρόκειται να αισθανθεί ασφαλής.
Ο διευθυντής δήλωσε ότι ήταν δουλειά μας ως γονείς του να τον κάνουμε να νιώθει ασφαλής. Όχι δικιά του.
Ζήτησα να έρθω σε επαφή με τους γονείς των παιδιών που επιτέθηκαν στο δικό μου (τα οποία είναι και τα δύο στη Δ’ ταξη) αλλά αρνήθηκε το σχολείο να μου δώσει τα στοιχεία τους.
Με τα πολλά, έμαθα ποιά ήταν τα παιδάκια, και βρήκαμε την άκρη μόνοι μας. Επικοινωνήσαμε με τους γονείς τους, οι οποίοι δεν είχαν ιδέα για το συμβάν. Δεν είχε γίνει καμία επίπληξη απο τους δασκάλους και απο το Διευθυντή.
Αφού το αρνήθηκαν λέγοντας οτι το δικό τους παιδί δεν τα κάνει αυτά (και οι δυο τα ίδια είπανε), προσπάθησαν να μας βγάλουν τρελούς. Ακούσαμε και τα κλασικά: “Εμένα το παιδί μου δεν έχει πειράξει ποτέ κανέναν” και “Παίζανε τα παιδιά”…
Φυσικά και δεν το αφήσαμε έτσι και συνεχίσαμε να απαιτούμε να γίνει κάτι, έτσι ώστε να μην ξαναγίνει ούτε στο δικό μας παιδί ξανά, αλλά ούτε και σε άλλο.
Μετά απο πολλές πιέσεις, μας κάλεσε ξανά ο Διευθυντής και μας διαβεβαίωσε οτι το θέμα έχει λήξει και οτι δεν θα ενοχλήσουν ποτέ ξανά το παιδί.
Όταν ρωτήσαμε τι έγινε και πως μας το διαβεβαιώνει αυτό, η απάντηση ήταν οτι δεν μπορεί να μας πει, αλλά το κανόνισε και μας δίνει το λόγο του.
Ύστερα απο μερικές μέρες, μάθαμε οτι οι γονείς των δυο αυτών παιδιών, είχαν αγοράσει δυο σούπερ φωτοτυπικά δωρεά για το σχολείο.
Φυσικά και αλλάξαμε σχολείο το γιό μας. Ντροπή και τίποτα άλλο δεν έχω να πω…
Ιδιωτικό σχολείο. Υποτίθεται οτι πληρώνεις για να προσφέρεις στο παιδί σου κάτι καλύτερο.
Δεν ισχύει.
Πήγαμε το γιο μας στο δημόσιο της γειτονιάς μας και είναι πιο ευτυχισμένος απο ποτέ.
Πηγή: Reddit
