M P Στην υγειά του να λέμε στα παιδιά μας “όχι” και “όχι τώρα“.
Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ “καλή” μαμά. Μου αρέσει να παίζω έξω μαζί τους, να κάνουμε μαζί βλακείες και να τα φιλάω στα μικρά τους μάγουλα (όσο με αφήνουν πλέον).
Αλλά μερικές φορές, η μαμά πρέπει να μαγειρέψει φαγητό. Να βάλει πλυντήριο. Να είναι ενήλικας…
Πρόσφατα, η 4χρονη κόρη μου, μου ζήτησε να παίξω χαρτιά μαζί της. Προετοιμαζόμουν για ένα επερχόμενο ταξίδι και υπήρχαν πράγματα που έπρεπε να κάνω. Όταν της είπα «όχι τώρα», απογοητεύτηκε.
Της εξήγησα ότι ήταν ελεύθερη να παίξει, ενώ εγώ τελείωνα αυτό το οποίο έπρεπε να κάνω, και οτι η μαμά έπρεπε να κάνει πρώτα κάποια πράγματα για τη μαμά.
Βάζω στα παιδιά μου να κάνουν κάποιες μικροδουλειές (να μαζεύουν τα ρούχα τους, τα παιχνίδια τους κτλ), αλλά θέλω να απολαμβάνουν να είναι παιδιά και να παίζουν όσο το δυνατόν περισσότερο.
Η μικρή το σκέφτηκε για λίγο και μετά αποφάσισε ότι ήθελε να με βοηθήσει, ώστε να μπορούμε να παίζουμε μαζί πιο γρήγορα. Το δέχτηκα και της είπα πόσο έξυπνη είναι.
Τα παιδιά απαιτούν πολύ χρόνο. . . και το κάθε παιδί ίσως έχει και διαφορετικές ανάγκες. Νόμιζα ότι ο χρόνος πέρασε σαν δευτερόλεπτο με το πρώτο μου παιδί γιατί δούλευα συνεχώς εκτός σπιτιού. Αλλά με το δεύτερο, που εργάζομαι από το σπίτι, συνειδητοποιώ ότι ο χρόνος περνάει, ανεξάρτητα από τις συνθήκες.
Το να μην έχεις αρκετό χρόνο, είναι μέρος της όμορφης, θαυμάσιας τραγωδίας της μητρότητας.
Πρέπει να τα μαθαίνουμε ότι δεν μπορούν πάντοτε να έχουν αυτό που θέλουν.
Πρέπει να τους διδάξουμε υπομονή και να περιμένουν.
Πρέπει να τους διδάξουμε πώς να ζήσουν μια ευτυχισμένη και ισορροπημένη ζωή.
Και αυτό θα τους βγει σε πολύ καλό στο μέλλον και ας έχουμε τύψεις τώρα!
Πηγή: herviewfromhome
