Δεν φταις εσύ. Τίποτα από την όλη κατάσταση δεν είναι δικό σου φταίξιμο. Πώς θα μπορούσες να φταις; Είσαι ένα μικρό και αθώο παιδί, που τόσο γενναία αντιμετωπίζεις αυτά που συμβαίνουν.
Θα πάρεις μαθήματα ζωής που πολλοί δεν μαθαίνουν ούτε μέχρι τα ενήλικα χρόνια τους.
Πιθανότατα θα πρέπει επίσης να δώσεις πολλές μάχες που δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίσει ποτέ ένα παιδί.
Θέλω απλώς να θυμάσαι – τίποτα από αυτά δεν είναι δικό σου λάθος.
Μερικά άτομα απλά δεν είναι γραφτό να είναι μαζί, και στην περίπτωσή σου, αυτοί είναι οι γονείς σου. Ξέρω ότι είναι δύσκολο.
Λυπάμαι που είσαι μάρτυρας αυτών των καταστάσεων. Περισσότερο από όσα θα έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα παιδί. Μπορεί να νιώσεις το βάρος στους ώμους σου, αλλά δεν φταις εσυ.
Λυπάμαι που αισθάνεσαι την ανάγκη να πάρεις μέρος σε μια κατάσταση που είναι πολύ πιο σύνθετη και περίπλοκη από ό, τι μπορείς να καταλάβεις τώρα.
Μια μέρα θα έχεις την ευκαιρία να δεις όλες τις πλευρές, και ελπίζω να έχεις τη δύναμη να συγχωρέσεις στους γονείς σου.
Είναι εντάξει να φοβάσαι. Είναι εντάξει να μην καταλαβαίνεις τώρα. Οι γονείς σου μάλλον δεν καταλαβαίνουν και εκείνοι τα πάντα.

Λυπάμαι που πρέπει να μεγαλώσεις γρηγορότερα από τους φίλους σου.
Δεν φταις εσύ που πρέπει να φτιάχνεις συχνά μια βαλίτσα και να περιφέρεις τα ρούχα μεταξύ σπιτιών, ώστε οι φίλοι σου να μην καταλάβουν ότι φοράς τα ίδια ρούχα στο σχολείο κάθε δεύτερη εβδομάδα.
Δεν είναι δικό σου λάθος που οι άνθρωποι μπορεί να σε λυπούνται. Μην αφήνεις τα συναισθήματά τους να σε κάνουν να λυπηθείς τον εαυτό σου.
Είσαι δυνατό παιδί και μπορείς να το χειριστείς. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο τώρα, αλλά μια μέρα θα δεις την τεράστια δύναμη που είχες στην παιδική σου ηλικία.
Δεν φταις εσύ, που πρέπει να βρεις έναν τρόπο να εξισορροπήσεις τα συναισθήματα άλλων ενηλίκων πάνω από το φορτίο που έχεις ήδη.
Δεν φταις εσύ εάν πρέπει να ζητήσεις βοήθεια. Είναι εντάξει να κλάψεις. Είναι εντάξει να επικοινωνήσεις με κάποιον. Ελπίζω να έχεις κάποιον για αυτό.
Λυπάμαι που αισθάνεσαι απογοητευμένο όταν επισκέπτεσαι σπίτια φίλων που δεν έχουν διαζευγμένους γονείς. Λυπάμαι που σε κάνει να νιώθεις ανεπαρκής. Λάβε υπόψη ότι δεν είσαι κατώτερο παιδί από το άλλο.
Ο θυμός που είδες στους γονείς σου δεν είναι δικό σου λάθος.
Η θλίψη που μερικές φορές νιώθεις, δεν είναι δικό σου λάθος.
Η ανησυχία που προκαλείται στο στομάχι σου, δεν είναι δικό σου λάθος.
Αυτά είναι μεγάλα συναισθήματα για ένα μικρό άτομο και λυπάμαι που χρειάζεται να τα νιώσεις.
Θα μεγαλώσεις και θα μάθεις, και μια μέρα θα κοιτάξεις πίσω και θα δεις όλους τους τρόπους που σε ανάγκασαν να ωριμάσεις γρηγορότερα από ό, τι θα έπρεπε.
Θα δεις τη δύναμή σου. Θα δεις την αγάπη. Θα βρεις ένα μέρος μέσα στην καρδιά σου για συγχώρεση, για όλες τις αναμνήσεις σου που θεωρούνται άδικες.
Οι γονείς σου εξακολουθούν να σε αγαπούν ακόμη και αν δεν αγαπούν πια ο ένας τον άλλο. Μην το ξεχνάς ποτέ αυτό.
Αγαπητό παιδί, τα πράγματα είναι δύσκολα τόσο για σένα όσο και για τους γονείς σου. Προσπαθούν να κάνουν τις καλύτερες επιλογές για τον εαυτό τους και για σένα, και λυπάμαι που τραβάς το ζόρι.
Δεν φταις εσύ. Κανένα από αυτά δεν είναι φταίξιμο δικό σου.
Απο την μαμά μονογονεϊκής οικογένειας Jordan Morgan