Ξέρετε τη μαμά που σηκώνεται πριν ξημερώσει, για να ετοιμαστεί για δουλειά; Που ετοιμάζει το κολατσιό για το σχολείο και τις τσάντες; Η μαμά που πριν φύγει πάει και φιλάει τα παιδιά της που ακόμα κοιμούνται;
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που μερικές φορές έχει μια μικρή ανασφάλεια. Που μερικές φορές φωνάζει για ασήμαντα πράγματα. Που επιθυμεί να μην χάσει τόσο πολύ την ψυχραιμία της.
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που σταματά στα Goody’s για να πάρει φαγητό για τα παιδιά της. Που έχει καλές προθέσεις να φτιάξει σπιτικό φαγητό, αλλά απογοητεύεται όταν κανείς δεν θα το δοκιμάσει.
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που όλο το απόγευμα καθαρίζει και αισθάνεται ένοχη για το ότι δεν κάθεται με τα παιδιά της. Είμαι επίσης η μαμά που παίζει με τα παιδιά της και μετά αισθάνεται ένοχη για το ότι έχει ένα βρώμικο σπίτι.
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που μια μέρα, θέτει χρονικό όριο 15 λεπτά στα ταμπλετ. Είμαι επίσης η μαμά που τους αφήνει να παίξουν για τρεις ώρες την επόμενη μέρα, για να μπορέσω να ολοκληρώσω τα πράγματα.
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που κάθεται και βοηθάει στο διάβασμα τα παιδιά της. Είμαι επίσης η μαμά που δυσκολεύεται να βοηθήσει σωστά στην εργασία γιατί μαγειρεύω δείπνο και ταΐζω το μωρό ταυτόχρονα.
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που νιώθει σαν rockstar τη Δευτέρα. Είμαι επίσης η μαμά που νιώθω ότι με έχει πατήσει τρένο μέχρι την Παρασκευή.
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που την άφησε να κλαίει. Είμαι επίσης η μαμά που αφήνει τα μωρά της να σέρνονται στο κρεβάτι της στη μέση της νύχτας, αγκαλιάζοντας τους.
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που διάβαζε τα πάντα. Που χρησιμοποίησε πάνες μίας χρήσης, που έφτιαχνε σπιτικές παιδικές τροφές.
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που την δοκιμάζει η ζωή κάθε μέρα. Που ξέρει ότι δεν είναι τέλεια, αλλά τα παιδιά της πιστεύουν ότι είναι πολύ κοντά.
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που είναι τα πάντα. Ο φύλακας, ο σοφέρ των μικρών, ο καθαριστής των βρωμιών και η διεύθυνση του σπιτιού.
Είμαι αυτή η μαμά.
Η μαμά που εξαντλείται στο τέλος κάθε ημέρας. Που αναρωτιέται κάθε βράδυ αν έχω κάνει αρκετά καλή δουλειά. Που ελπίζω και προσεύχομαι τα μωρά μου να μεγαλώσουν γνωρίζοντας ότι αγαπούνται και προστατεύονται. Που τους κοιτάζω όταν κοιμούνται, ακόμα και όταν πέρασαν τις τελευταίες τρεις ώρες κοντεύοντας να με τρελάνουν.
Είμαι αυτή η μαμά.
Δεν είμαι η τέλεια μαμά, αλλά δεν πειράζει.
Επειδή είμαι αυτή η μαμά – και αυτό είναι πολύ καλό.