M P Την Αριάδνη Δάντε, έχω την καλή τύχη να τη γνωρίζω προσωπικά. Μια δημιουργικά ανήσυχη ύπαρξη, μητέρα δυο παιδιών και αφοσιωμένη σύζυγος με μεγάλη φαντασία και με το χαμόγελο στα χείλη.
Έχει γράψει όχι ένα – αλλά 10 υπέροχα βιβλία, το κάθε ένα από αυτά πραγματικά μοναδικό, και γραμμένο με μεράκι. Μοναδικοί, πολύχρωμοι και ευχάριστοι χαρακτήρες πρωταγωνιστούν στα βιβλία της και μαγεύουν τόσο τα παιδιά, όσο και τους ενήλικες.
Μεγάλη της αγάπη η εκπαίδευση, μεγάλη της αγάπη και η παιδική λογοτεχνία. Ύστερα από αμέτρητες ώρες μελέτης και καθοδήγησης μικρών και μεγάλων στην Επιστήμη των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, οδηγήθηκε στη δημιουργία μιας σειράς εκπαιδευτικών προγραμμάτων για να εκπαιδεύσει τους φίλους της στην Επιστήμη της Πληροφορικής, δίχως να απαιτείται ύπαρξη Ηλεκτρονικού Υπολογιστή.
Τα βιβλία της περιέχουν ασκήσεις και πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό και είναι χρήσιμα εργαλεία τόσο για εκπαιδευτικούς όσο και για γονείς.
Μάλιστα το τελευταίο της βιβλίο, “Ο Γίγαντας του Δάσους“, έχει πάρει και τη σφραγίδα από το ερευνητικό εργαστήριο Δημιουργικότητας Καινοτομίας Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
“Ο Γίγαντας του Δάσους” έχει πλουσια εικονογράφηση, 45 καρτες αφήγησης για να παίξει μια ολοκληρη τάξη το παιχνίδι της αφήγησης, περιέχει ολόκληρο διδακτικό πλάνο για εκπαιδευτικούς (για να διδάξουν αφηγηματολογία), καθώς και 15 ασκήσεις δημιουργικής γραφής.
Ας δούμε τι μας είπε και η ίδια:
– Είστε πολυγραφότατη στον τομέα του παιδικού παραμυθιού. Μιλήστε μας λίγο για το τελευταίο σας βιβλίο που ονομάζεται “Ο γίγαντας του δάσους”.
«Ο γίγαντας του δάσους» είναι ένα διασκεδαστικό διδακτικό εργαλείο που μπορεί να σε μάθει τις ιστορίες παίζοντας με τους φίλους σου. Πρόκειται για ένα έμμετρο παραμύθι 180 στίχων που προσκαλεί τους αναγνώστες του σε μια Γιορτή παραμυθιού γεμάτη παιχνίδι και γνώσεις. Πρωταγωνιστής του έργου είναι ένας καλός γίγαντας, που από μικρός ασχολείται με τη φροντίδα των δέντρων του, σκαλίζοντας και ποτίζοντας τη γη. Μια μέρα έρχονται στη χώρα ξένοι ξυλοκόποι και με τα τσεκούρια τους ταράζουν την ήρεμη ζωή του γίγαντα κόβοντας τα αγαπημένα του δέντρα. Ο γίγαντας τρομάζει και γίνεται νάνος. Όταν συνέρχεται από το φόβο του, θυμώνει πάρα πολύ και ξεκινάει για μάχη. Και στο σημείο αυτό πρέπει να περιηγηθείτε στη θαυμάσια εικονογράφησή του για να διαπιστώσετε αν τελικά θα γλιτώσουν οι ξυλοκόποι από τον εξαγριωμένο γίγαντα. «Ο γίγαντας του δάσους» περιλαμβάνει διάφορους τρόπους αφήγησης (μονόλογο, διάλογο, περιγραφές) και μια πληθώρα από ήρωες, που πέρα από τους διδακτικούς στόχους βοηθούν το αναγνωστικό κοινό πολύπλευρα. Κυρίαρχο στοιχείο του παραμυθιού είναι η βαθιά αγάπη του πρωταγωνιστή γίγαντα για τη φύση και τα παιδιά. Το έργο έχει σκοπό να τονώσει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεικόνα των παιδιών, να συμβάλει στην ομαδικότητά τους, να ενεργοποιήσει τον συναισθηματικό τους κόσμο, να τους μεταδώσει το σεβασμό για το περιβάλλον και τη συμπόνια προς το συνάνθρωπο και να τους παροτρύνει στην επίλυση των προβλημάτων με το διάλογο και στην καταπολέμηση της βίας. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται ασκήσεις δημιουργικής γραφής και το παιχνίδι της αφήγησης, που είναι ένα πλήρες διδακτικό πλάνο για τα χαρακτηριστικά της αφηγηματολογίας σύμφωνα με τον Genette. Πρόκειται για το δέκατο συγγραφικό μου παιδί, το οποίο αξίζει να αγαπηθεί και να αξιοποιηθεί ως εργαλείο μάθησης από μικρούς και μεγάλους.
– Στο βιβλίο σας, ο γίγαντας γίνεται νάνος, κάτι που συμβολίζει πόσο μικροί αισθανόμαστε όταν τρομάζουμε, ενώ στην πραγματικότητα μπορούμε να παραμείνουμε στο ύψος μας και να υιοθετήσουμε τον διάλογο για την επίλυση των όποιων προβλημάτων μας. Πόσο εύκολο είναι να σταθεί ένα παιδί στο ύψος του στις μέρες μας ειδικά όσον αφορά το σχολικό εκφοβισμό που μας απασχολεί όλους;
Πιστεύω ότι η λύση κρύβεται στη φροντίδα που δέχεται ένα παιδί καθώς μεγαλώνει. Όταν ένα παιδί μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που το φροντίζουν και νιώθει ευεξία, δεν έχει συναισθηματικές εντάσεις και είναι ψυχικά υγιές, τότε αποκτά εσωτερική γαλήνη, ειλικρίνεια, αυτοπεποίθηση και είναι σε επαφή με τον εαυτό του. Αυτό το παιδί μπορεί να ανακάμψει εύκολα από δύσκολες εμπειρίες και σίγουρα μπορεί να εμπιστευτεί στους οικείους του το πρόβλημά του. Θεωρώ πως πρώτα από όλα ως γονείς, αλλά και ως μέλη της κοινωνίας πρέπει να στοχεύουμε σε υψηλά επίπεδα ευεξίας για τα παιδιά μας. Πρέπει να προσέχουμε πως τα μεγαλώνουμε, αλλά και σε ποιο κέντρο φροντίδας τα εμπιστευόμαστε στη βρεφική, νηπιακή και σχολική ηλικία. Ένα παιδί που έχει καλή αυτοεικόνα για τον εαυτό του μπορεί να προστατευτεί απέναντι στα κακεντρεχή σχόλια και να αναζητήσει τη συνδρομή μεγαλύτερων για να επιλύσει το πρόβλημα που του δημιουργούν οι συνομίληκοί του.
– Σε τί ηλικίας παιδιά απευθύνεται το βιβλίο σας; Πιστεύετε ότι τα παιδικά βιβλία πρέπει να διαβάζονται και από τους μεγάλους;
Ο γίγαντας του δάσους απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής ηλικίας, μαθητές του Δημοτικού και Γυμνασίου, εκπαιδευτικούς, φοιτητές Παιδαγωγικών σχολών, γονείς, αλλά και σε όσους αγαπούν το ταξίδι στον κόσμο του παραμυθιού και τη δημιουργία ιστοριών. Είναι ένα έργο που θα το αφηγηθεί ένας γονιός για να νανουρίσει το παιδάκι του το βράδυ, θα το αξιοποιήσει ένας νηπιαγωγός για να δουλέψει με τα παιδιά τα συναισθήματα, το προσφυγικό ζήτημα, τον πόλεμο, τον διάλογο και τη σωστή επικοινωνία, τον σεβασμό στη φύση και την εναλλαγή των εποχών, θα το απολαύσουν όλοι οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου με τους εκπαιδευτικούς του μέσα στην τάξη, έξω στην αυλή ή/και στη θεατρική σκηνή, θα το ακολουθήσουν ως διδακτικό πλάνο οι φιλόλογοι του Γυμνασίου για να διδάξουν τα χαρακτηριστικά της αφηγηματολογίας και θα το χαρούν τα Κέντρα Δημιουργικής
Απασχόλησης και οι λάτρεις της δημιουργικής γραφής, γιατί πολύ απλά «Ο Γίγαντας του Δάσους» μπορεί να ταξιδέψει τους αναγνώστες του στα πέρατα της φαντασίας τους. Πέρα από το γεγονός ότι πρέπει να γνωρίζουμε το περιεχόμενο του παιδικού βιβλίου που εμπιστευόμαστε σε ένα παιδί, πιστεύω βαθιά πως με ένα παραμύθι καταφέρνουμε να μεταφερθούμε αστραπιαία πίσω στα χρόνια της δικής μας παιδικής ηλικίας και να νιώσουμε πάλι παιδιά. Και ναι, πρέπει να διαβάζουμε παιδικά βιβλία, πρέπει να φροντίζουμε το μικρό παιδί που κρύβουμε μέσα μας και να το γαληνεύουμε στον κόσμο της Παιδικής Λογοτεχνίας όσο περισσότερο μπορούμε.
– Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή βιβλίων για παιδιά; Από πού εμπνέεστε;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Αγρίνιο και είμαι το τρίτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας. Με αγρότες γονείς έμαθα να εργάζομαι από πολύ μικρή στα καπνοχώραφα της οικογένειας. Αυτό συνέβαινε τα καλοκαίρια. Τις άλλες εποχές με θυμάμαι να σκίζω τις σελίδες τους τετραδίου μου και να ετοιμάζω μικρά χαρτάκια για να σκαλίσω πάνω τους τετράστιχα για τους θεούς του Ολύμπου και τα καμώματά τους. Στα 12 χρόνια μου κέρδισα τα πρώτα μου χρήματα από ένα βραβείο ποίησης σε έναν μαθητικό διαγωνισμό. Συνέχισα να γράφω στίχους, αλλά σταμάτησα όταν ξεκίνησα τις προπτυχιακές μου σπουδές στο Τμήμα Πληροφορικής. Αφοσιώθηκα στις σπουδές μου και σύντομα προσλήφθηκα από μια ιδιωτική εταιρία ως Αναλύτρια-Προγραμματίστρια. Παράλληλα, δίδασκα αντικείμενα της Πληροφορικής σε φοιτητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, σε ολοήμερα δημοτικά σχολεία και σε ΙΕΚ. Τελικά, κατάφερα να διοριστώ μέσω ΑΣΕΠ στο Υπουργείο Άμυνας. Και μια βραδιά γνώρισα τον έρωτα και από τότε είμαστε μαζί έχοντας δημιουργήσει δύο θησαυρούς. Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών μου σπουδών στην Ασφάλεια
Πληροφοριακών Συστημάτων ξεκίνησα να γράφω στίχους. Ήταν μια πολύ απαιτητική περίοδος και το παιχνίδι με τις λέξεις με βοηθούσε να διαχειριστώ το άγχος μου. Ακολούθησαν δυο θάνατοι. Για να ξεφύγω από την ένταση του πόνου, κρύφτηκα στο καταφύγιο των σκέψεων. Κι ένα πρωί, έστειλα ένα διήγημα σε ένα διαγωνισμό. Έπρεπε να το υπογράψω με ψευδώνυμο. Έτσι, ξαναγεννήθηκα. Ως Αριάδνη. Έκτοτε, αγαπώ τις παραμυθένιες ιστορίες τις Αριάδνης και την κουβαλάω μαζί μου. Εμπνέομαι κυρίως από τα παιδιά μου, από την αγάπη μου για τη Διδακτική
της Πληροφορικής, τους μαθητές μου και τις καταστάσεις της ζωής μου. Το πρώτο μου παιδικό βιβλίο -που παραμένει ανέκδοτο στο μαγικό μου συρτάρι- είναι το «Ταξιδεύοντας στην Τσιπούπολη». Το δημιούργησα με σκοπό να διδάξω στον τρίχρονο τότε γιο μου την Αρχιτεκτονική του Η/Υ μέσα από το παραμύθι και τη ζωγραφική. Καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά μου, αυξάνονται και τα βιβλιοπαιδιά μου. Πιστεύω βαθιά στη βιωματική μάθηση και προσπαθώ να δημιουργήσω χρήσιμα βιβλία, που θα βοηθήσουν τα παιδιά να κατανοήσουν βασικές έννοιες
Πληροφορικής κυρίως μέσα από παιχνίδια ρόλων. Παράλληλα με τα εργασιακά μου καθήκοντα, διδάσκω γλώσσες προγραμματισμού σε εφήβους και παιδιά, διοργανώνω μικρά σχολεία δημιουργικής γραφής κι αναζητώ εκπαιδευτικούς που μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τη δημιουργική μάθηση. Έτσι, καταφέρνω να αφουγκράζομαι τις μαθησιακές δυσκολίες των παιδιών και των νέων. Κάθε δυσκολία μαθητή μου αποτελεί και μια υπέροχη πηγή έμπνευσης. Μια πηγή που με οδηγεί σε νέους ήρωες, νέες περιπέτειες και νέα παιχνίδια για δημιουργική μάθηση.
– Εσείς στα παιδικά σας χρόνια διαβάζατε παραμύθια; Ποιο είναι το παραμύθιπου θυμάστε ακόμη και για ποιο λόγο;
Διάβαζα τους μύθους του Αισώπου και της Ελληνικής μυθολογίας. Το αγαπημένο μου βιβλίο ήταν η Αργοναυτική Εκστρατεία, ένα βιβλίο γεμάτο περιπέτειες. Με το πέρασμα του χρόνου το αγαπώ όλο και περισσότερο, γιατί πιστεύω πως η ζωή μου είναι γεμάτη περιπέτειες, όπως του Ιάσονα.
– Σκέψεις για επόμενο βιβλίο; Θα δούμε σύντομα κάτι διαφορετικό από εσάς ή ακόμη μια ιστορία για παιδιά; Τι ετοιμάζετε;
Προς το παρόν δεν σκέφτομαι το επόμενο βιβλίο, γιατί ο Γίγαντας του Δάσους είναι ακόμη μωρό στην κούνια. Μάλιστα, λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού δεν κατάφερα να τον χαρώ όσο θα ήθελα με τα παιδιά, οπότε προέχει το ντάντεμα του Γίγαντα. Βέβαια, ετοιμάζω και κάτι διαφορετικό. Αυτή την περίοδο μελετώ εντατικά
για τη μεταπτυχιακή διατριβή μου στη «Δημιουργική Γραφή στην Εκπαίδευση» κι ετοιμάζω μια ψηφιακή αφήγηση για τη δημιουργική μάθηση της Γεωμετρίας και της Αλγοριθμικής σε παιδιά νηπιαγωγείου.
– Τι θα συμβουλεύατε ένα παιδί που θα ήθελε να ασχοληθεί με τον τομέα της συγγραφής;
Πέρα από την κλασική συμβουλή του «να διαβάζει αρκετά βιβλία για να αποκτά γνώσεις, αλλά και εμπειρία από τον τρόπο συγγραφής», ένα παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τον τομέα της συγγραφής πρέπει να εξασκηθεί στη δημιουργία Χαρακτήρων. Πρέπει να αφιερώσει πολύ χρόνο για να χτίσει τις προσωπικότητες των χαρακτήρων του, να γνωρίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τους, τα όνειρά τους, τις αδυναμίες τους, την καταγωγή τους, την εσωτερική και εξωτερική τους εμφάνιση και οποιαδήποτε πληροφορία τους αφορά. Ένας καλοστημένος χαρακτήρας μπορεί να ταξιδέψει σε κάθε εποχή και να πραγματοποιήσει τους στόχους του σε κάθε συνθήκη. Αρκεί να τον γνωρίζει πολύ καλά ο δημιουργός του.
Ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας και την καλή σας διάθεση!
Τα βιβλία της Αριάδνης Δάντε θα τα βρείτε στο: https://chipoupolis.com/shop/
