M P Δυο δίδυμες αδελφές και ένας άντρας ανάμεσά τους. Αγάπη, καθήκον και έρωτας μπλέκονται, συγκρούονται, χωρίζονται βίαια και ξανασμίγουν σε μια διαδρομή χωρίς τέρμα. Ένα γαϊτανάκι ψυχών που τις δένει ένας βαρύς όρκος και ένας ανεκπλήρωτος έρωτας.
Από το σήμερα στο μακρινό χθες, πάντα με φόντο τη μυστηριακή καστροπολιτεία του Μυστρά, οι δίδυμες δε θα πάψουν να αναζητούν τη λύτρωση. Επειδή κάποιες ψυχές δεν τις γαληνεύει ο θάνατος. Επειδή κάποιους έρωτες δεν τους νικά ο χρόνος.
Ο αδελφικός δεσμός είναι το πιο δραματικό, το πιο αιματηρό πεδίο μάχης όταν τύχει τα αδέλφια να στραφούν το ένα ενάντια στο άλλο. Η μητρότητα γίνεται η πιο οδυνηρή, η πιο κοφτερή λεπίδα, όταν η μάνα δεν μπορεί να αγαπήσει το παιδί της. Οι εραστές που χωρίστηκαν βίαια από το χέρι της μοίρας μένουν κορμιά μισά, ακρωτηριασμένα, με τραύματα που χάσκουν πάντα ανοιχτά αιμορραγώντας, λαχταρώντας το σμίξιμο που στερήθηκαν. Πώς μπορούν να βρουν γαλήνη ψυχές που βασάνισαν και βασανίστηκαν τόσο βάναυσα;
Το Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ’ΚΛΕΨΑ είναι η απάντηση στην ανάγκη της ψυχής μου να πιστέψει. Να αφεθεί στη γλυκιά, παρήγορη σκέψη πως δεν μπορεί όλα να χάνονται. Πως δε γίνεται να μην έχουμε δεύτερη ευκαιρία.
Πως δεν μπορεί να έρθει πραγματικά το τέλος πριν το τέλειο. Έχω ανάγκη να πιστέψω πως η ψυχή μας είναι άχρονη. Πως οι άνθρωποι και τα γεγονότα που μας καθόρισαν, που μας συγκλόνισαν, που άλλαξαν την πορεία μας, δεν άφησαν τα ίχνη τους πάνω σε άμμο.
Επειδή κάποια χρέη δεν πρέπει να παραγράφονται. Ούτε με τον θάνατο. Και κάποιοι έρωτες δε γίνεται να σβήσουν. Ούτε με τον θάνατο. Έχω ανάγκη να πιστέψω πως όλα κινούνται αέναα προς την τελείωση. Πως η δικαιοσύνη δεν είναι μια θεωρητική έννοια. Δεν είναι απλά ένα εργαλείο κοινωνικής συνύπαρξης, αφημένο αποκλειστικά στα χέρια θνητών δικαστών, που ίσως καταφέρουν, ή ίσως και όχι, να την αποδώσουν μέσα σε αίθουσες δικαστηρίων.
Έχω ανάγκη να πιστέψω πως το δίκαιο και η πραγμάτωσή του αποτελούν αυτοσκοπό της ανθρώπινης ψυχής. Και πως μέχρι να το κοινωνήσει ως τα κατάβαθά της, η ψυχή δε θα πάψει ποτέ να το αναζητά. Ούτε με τον θάνατο. Έχω ανάγκη να πιστέψω πως υπάρχει κι εκείνος ο έρωτας, που δεν είναι τυχαίος. Που δεν είναι προϊόν συμπτώσεων.
Που είναι τόσο απόλυτος και δυνατός, ώστε να μην τον αποτρέπει ούτε ο χώρος, ούτε ο χρόνος. Που ακόμα και στην ασύλληπτη απεραντοσύνη ενός άπειρου χωρόχρονου, θα βρίσκει τρόπο να διασταυρώσει τα μονοπάτια των αληθινών εραστών.
Το Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ’ΚΛΕΨΑ είναι μια ιστορία έρωτα και ακάματης αναζήτησης του δικαίου. Είναι μια ιστορία για τα ανθρώπινα πάθη, τις ανθρώπινες αδυναμίες αλλά και την ακατανίκητη δύναμη της ανθρώπινης ψυχής. Μια ιστορία ανθρώπων, που βάφτηκε κόκκινη από το αίμα αθώων αλλά και από την άσβεστη φλόγα του έρωτα.
Συγγραφέας: ‘Ελενα Γκίκα – Πετρουλάκη
Ηλικίες: 18+
Εκδόσεις Ψυχογιός
