Dama Petunia «Όταν ελπίζεις, κινδυνεύεις να απογοητευτείς, κι όταν δοκιμάζεις, κινδυνεύεις να αποτύχεις. Ναι αλλά πρέπει να ρισκάρεις, γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή είναι να μην ρισκάρεις τίποτε. Ο άνθρωπος που δεν ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν έχει τίποτε, δεν είναι τίποτε. Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη, όμως δεν μπορεί να μάθει και να νιώσει και να αλλάξει και να αναπτυχθεί και να αγαπήσει και να ζήσει. Δεμένος με τις βεβαιότητες του, είναι ένας σκλάβος. Έχει παραιτηθεί από την ελευθερία του. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος!»
Ο δρ Λέο Μπουσκάλια δίδασκε στο Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστήμιου της Νότιας Καλιφόρνια όταν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 μια από τις αγαπημένες του φοιτήτριες έδωσε τέλος στη ζωή της. Η αυτοκτονία της κοπέλας είχε τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή του καθηγητή, κάτι που τον ώθησε να αρχίσει δειλά-δειλά να διδάσκει ένα σεμιναριακό μάθημα εκτός πανεπιστημιακού προγράμματος που ο ίδιος ονόμασε «Love 1A». Στην αρχή, οι συνάδερφοί του αντιμετώπισαν την καινοτόμα αυτή πρόταση μαθήματος με σκεπτικισμό, με την τεράστια όμως απήχηση που είχε τελικά το μάθημα στους φοιτητές, σύντομα πείστηκαν. Έτσι, μέσα από τις διαλέξεις έγινε η συγγραφή ενός χειρόγραφου το οποίο μοιραζόταν στους σπουδαστές ως βοηθητικό εγχειρίδιο.
Η ζωή είναι μικρή και είναι θλιβερό να την σπαταλάμε δεξιά και αριστερά για πράγματα ανούσια και όχι για τα σημαντικά, δηλαδή για αυτά που μας κάνουν ευτυχισμένους και ολοκληρωμένους. Πρέπει να παίρνουμε το μέλλον μας στα χέρια μας και να μην αφήνουμε τον καιρό να περνάει έτσι, άχρωμα, άγευστα. Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να δίνουμε χρώμα και γεύσεις και όχι να περιμένουμε από κάποιον άλλον να το κάνει για εμάς, όσο σημαντικό κι αν θεωρούμε αυτόν τον άλλον. Δεν πρέπει να στηρίζουμε την ευτυχία μας στους άλλους, ούτε να εξαρτάται η διάθεση μας από τη δική τους.
Το κείμενο των παραδόσεων του Μπουσκάλια βρήκε κάποια στιγμή εκδότη, αφήνοντας έκπληκτο τον συγγραφέα του να ανακαλύψει ότι ο τίτλος «Αγάπη» δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ για βιβλίο! Κι έτσι «είχα τώρα τα πνευματικά δικαιώματα της Αγάπης». Μιλάμε φυσικά για το πρώτο του βιβλίο πάνω στο αγαπημένο του θέμα που σύντομα θα γινόταν ανεπανάληπτο μπεστ-σέλερ: η «Αγάπη» κυκλοφόρησε το 1972 και έμεινε στα μπεστ-σέλερ των ΗΠΑ για δύο σχεδόν δεκαετίες!
Ο αγαπημένος μουσάτος συγγραφέας της αυτοβοήθειας και αυτοβελτίωσης μετατράπηκε σταδιακά σε γκουρού της ζωής και της αγάπης, κηρύσσοντας το οικουμενικό μήνυμά του στα πέρατα του πλανήτη. Δίδαξε την αγάπη με τέτοια αποφασιστικότητα και θέρμη που έμοιαζε κυριολεκτικά ασταμάτητος, λες και δεν θα κόπαζε αν δεν αγκάλιαζε πρώτα όλους τους ανθρώπους της Γης. Έδινε ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία της αγκαλιάς αλλά και της στενής ανθρώπινης επαφής. Η αγκαλιά ήταν πλέον το σήμα-κατατεθέν της δουλειάς του!
Ο Λέο Μπουσκάλια πέθανε στο σπίτι του στο Glenbrook της Νεβάδα στις 11 Ιουνίου του 1998 από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 74άρων ετών.
Να ζεις: να κάνεις λάθη, να πέφτεις, να ξανασηκώνεσαι, να αναρωτιέσαι, να βιώνεις νέες εμπειρίες, να αναθεωρείς. Να αγαπάς: πάντα να αγαπάς, γιατί ζωή χωρίς αγάπη είναι μισή ζωή. Το ιδανικότερο; Να αγαπάς και να αγαπιέσαι ταυτόχρονα. Να μαθαίνεις: όλα είναι εμπειρίες και όλα είναι γνώση…
Δεν γίνεται να διαβάσεις αυτό το βιβλίο και να μην σε επηρεάσει!
πηγή:tedxauth.com, maxmag.gr
