M P ‘Ημουν παντρεμένη για 14 χρόνια με έναν άντρα που πρόσφατα μου αποκάλυψε ότι είναι γκέι. Όλα αυτά τα χρόνια ήταν ένα ψέμα. Ισχυρίζεται ότι φοβόταν πολύ μην του επιτεθούν φανατικοί ομοφοβικοί αν το έλεγε απο την αρχή.Έτσι, η λύση του ήταν να με χρησιμοποιήσει ως άλλοθι.
Ο σύζυγός μου με χρησιμοποίησε και κατέληξε να με απατά πολλές φορές επί χρόνια.
Μου εξήγησε οτι έτσι ένιωθε απο μικρό παιδί, αλλά προσπαθούσε να το πνίξει μέσα του. Μου εξήγησε οτι με αγάπησε πραγματικά σαν άνθρωπο αλλά ποτέ δεν ένιωσε την έλξη που νιώθει με έναν άντρα.
Προσπαθούσα να καταλάβω πως ένας άνθρωπος που είναι ομοφυλόφιλος πάει με γυναίκα. Πόσο μάλλον να παντρευτεί μια γυναίκα. Δεν είχε καμία διαφορά στο κρεβάτι απο τους προηγούμενους εραστές μου… μη πω οτι ήταν και καλύτερος. Δεν υπήρχαν στοιχεία να μου δώσουν να καταλάβω οτι συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Αυτό που με ενοχλέι περισσότερο, είναι οτι φαίνεται πως όλοι, οι φίλοι μου και η οικογένειά μου, τον υποστηρίζουν. Μου λένε οτι δεν φταίει εκείνος που νιώθει έτσι. Οι άνθρωποι συνεχίζουν να του στέλνουν μηνύματα και να τον παίρνουν τηλέφωνο για να πουν ότι είναι δίπλα του και οτι δεν έχει αλλάξει κάτι.
Ένας από τους κοινούς μας φίλους, μου είπε ότι ήμουν εγωίστρια και αναίσθητη. Είπε, “Σίγουρα, σε εξαπάτησε, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο επειδή δεν είχε άλλη επιλογή. Σε αυτήν την εποχή και το να είσαι γκέι είναι επικίνδυνο παρόλο που υπάρχει ενημέρωση.”
Με δουλεύεις; Εάν αυτή η εποχή είναι επικίνδυνη για τους ομοφυλόφιλους, πότε θα είναι ασφαλείς; Θα υπάρχει πάντα η ομοφοβία για να αντιμετωπίσουν! Και αυτό δεν αναιρεί το γεγονός οτι με ξεγέλασε.
Είναι πατέρας των δύο παιδιών μας, αλλά δεν είναι καν πολύ καλός σε αυτό. Πάντα ήταν απόμακρος απέναντι στα παιδιά μας είχε επιμείνει να κάνω αμβλώσεις. Ναι, δεν ήταν ο τύπος που ήθελε παιδιά… αλλά δεν τον βίασα κιόλας. Ήξερε πολύ καλά τι έκανε.
Τα παιδιά μας αισθάνονται απογοητευμένα και πληγωμένα από το επικείμενο διαζύγιο, αλλά ο σύζυγός μου αρνείται να αναλάβει την ευθύνη για οτιδήποτε και κρύβεται στο σπίτι του νέου του φίλου… τον οποίο γνώρισε στη δουλειά.
Ήδη κανονίζουν έναν σύμφωνο συμβίωσης με τον φίλο του όταν με το καλό μπορέσουν εννοείται… παρόλο που το διαζύγιο μας δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.
Είμαι απλά θυμωμένη. Αυτή τη στιγμή είμαι ανύπαντρη, η οικογένειά μου συνεχίζει να μου λέει να “κρατήσω ισορροπίες” για τα παιδιά μας … Και ακόμη και ο θεραπευτής μου συμβούλεψε ότι πρέπει να είμαι ευτυχισμένη γι ‘αυτόν και να τον στηρίξουμε γιατί “οι ομοφυλόφιλοι άντρες το χρειάζονται πάνω απ ‘όλα”.
Τι γίνεται με εμένα; Τι γίνεται με το χρόνο που έχασα; Τι γίνεται με το γεγονός ότι ολόκληρος ο γάμος μου ήταν ψέμα; Πώς θα εμπιστευτώ ποτέ ξανά κάποιον; Τι γίνεται αν ο επόμενος σύζυγός μου το κάνει αυτό; Η σκέψη με κάνει να αρρωσταίνω . Κανείς δεν φαίνεται να νοιάζεται για το πώς νιώθω εγώ …
Πηγή: Reddit
